Historie z projektów 3. To nas tak zbliża do siebie…

Historie z projektów 3. To nas tak zbliża do siebie…

22.10.2025

Zapraszamy na kolejny odcinek naszego cyklu „Historie z projektów” – serii, w której przedstawiamy osoby stojące za realizacją projektów lub korzystające z ich efektów.

Każda z tych historii to opowieść o ludziach, miejscach i działaniach, które – dzięki wsparciu Programu Interreg NEXT Polska – Ukraina 2021-2027 wnoszą trwałe zmiany w życie mieszkańców pogranicza i poprawiają ofertę dla odwiedzających region turystów. Wierzymy, że te opowieści staną się inspiracją do kolejnych wspólnych inicjatyw.

Poznajcie kolejną inspirującą historię!


Realizacja polsko-ukraińskich projektów zdrowotnych w sposób szczególny związana jest z realiami wojny – pełnoskalowej agresji wojskowej Rosji na Ukrainę. Obrazy z frontu, widoczne w przekazach telewizyjnych, prasowych, internetowych, działają na wyobraźnię i emocje. W tym kontekście decyzja polskich partnerów o przystąpieniu do polsko-ukraińskiego projektu i wizytach na Ukrainie w tym trudnym okresie nie była łatwa.

Wyły od czasu do czasu alarmy bombowe, była z naszej strony jakaś obawa, strach, ale zdecydowaliśmy się świadomie, że jednak chcemy pojechać, że chcemy zobaczyć to na żywo

– mówi Małgorzata Orzeł, koordynator projektu z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Lublinie, wspominając pierwszą wizytę projektową na Ukrainie.

Mimo trwającej agresji rosyjskiej, zespół lubelskiej placówki nie tylko zdecydował się na realizację wspólnego przedsięwzięcia ze szpitalem na Zakarpaciu, ale wręcz postawił na budowanie bezpośrednich relacji:

Staramy się, aby to nie były tylko kontakty mailowe, czy za pomocą nowych technologii. My bardzo dużo spotykaliśmy się osobiście. Znamy się już troszeczkę lepiej i to nam bardzo pomaga. To partnerstwo naprawdę fajnie idzie, kontakt jest naprawdę super.

Ścieżkę współpracy z Ukrainą przetarł osobiście Marszałek Województwa Lubelskiego, angażując dyrektorów szpitali w przygotowanie projektu.

Pierwsze wrażenie było bardzo dobre. Przyjechała delegacja na wysokim szczeblu. Przybyli z konkretną propozycją, a także, by poznać potrzeby drugiej strony. I w ciągu godziny rozpisaliśmy wszystko na papierze. Bardzo szybko

– wspomina pierwsze kontakty Jewhenij Łuksza, menedżer projektu z Obwodowego Szpitala Klinicznego im. Andrija Nowaka w Użhorodzie.

Były to nie tylko pierwsze kontakty i pierwsze wrażenia, ale także pierwszy zagraniczny projekt dla lubelskiego szpitala i pierwszy w ramach Interreg. Mimo to, pani Małgorzata, która zajmuje się projektami od 15 lat, nie ma obaw co do przyszłości wspólnego polsko-ukraińskiego przedsięwzięcia:

Ja jestem pełna optymizmu, jeśli chodzi o realizację, tym bardziej, że projekt jest ważny dla całego województwa lubelskiego, które przyjęło dość dużo uchodźców. W naszym szpitalu leczeni są żołnierze czy ofiary wojny i w tamtym szpitalu również – to jest bazą całego projektu. Potraktowaliśmy to tak: z tamtej strony ofiary wojny, wybuchy, przysypania, zalania – to są urazy, które mogą się również trafić w naszym województwie, nie z powodu konfliktu, ale wybuchu gazu, wypadku samochodowego, powodzi itd. Te urazy są dosyć podobne w różnych okolicznościach, ale powodują też swego rodzaju traumy. To nas tak zbliża do siebie.

Partnerzy postanowili skoncentrować się na wspólnym leczeniu chorób sercowo-naczyniowych oraz schorzeń wymagających interwencji neurochirurgicznej, zwłaszcza u ofiar wojny. Mają świadomość, że choroby te mogą przybierać różne formy od urazów fizycznych do długotrwałych problemów psychicznych. Doświadczenie wojny lub innych traumatycznych wydarzeń może prowadzić do chronicznego stresu i zaburzeń psychicznych, takich jak zespół stresu pourazowego (PTSD) czy depresja. Te stany emocjonalne zwiększają ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego.

Wspólny projekt CROSSDIAM pozwoli wyposażyć szpitale w Lublinie i Użhorodzie w systemy obrazowania angiograficznego do hybrydowych operacji sercowo-naczyniowych. Dodatkowo, ukraiński partner zakupi nowy sprzęt do laboratorium diagnostycznego kliniki.

Kluczowym elementem projektu są specjalistyczne szkolenia dla personelu medycznego, koncentrujące się na diagnozowaniu i leczeniu obrażeń wojennych, chorób sercowo-naczyniowych oraz schorzeń neurochirurgicznych. Dzięki nim zespoły medyczne po obu stronach granicy będą lepiej przygotowane do niesienia pomocy pacjentom dotkniętym zarówno fizycznymi, jak i psychicznymi skutkami wojny.

Kolejnym elementem projektu jest organizacja dwóch konferencji medycznych promujących współpracę transgraniczną między specjalistami z Polski i Ukrainy. Dzięki wykorzystaniu narzędzi telemedycznych, wymianie najlepszych praktyk oraz transferowi wiedzy, współpraca między szpitalami stanie się szybsza, skuteczniejsza, nowocześniejsza i bezpieczniejsza.

Pani Małgorzata przyznaje, że w budowaniu polsko-ukraińskiego partnerstwa pomagają jej również więzi rodzinne:

Mam korzenie ukraińskie od strony mojej mamy. Babcia i mama mojej babci urodziły się na Ukrainie, więc nie ukrywam, że mam sentyment osobisty. Tam jeszcze mamy trochę rodziny, co prawda w innym regionie, ale myślę, że to będzie okazja też, aby odnowić nasze kontakty rodzinne.

Więcej szczegółów na temat projektu CROSSDIAM można znaleźć TUTAJ.